Een doorlopend parklandschap

De bestaande N206 ir. G. Tjalmaweg ligt aan de dorpsrand van Katwijk en Valkenburg als overgang naar het open landschap van het Vliegkamp Valkenburg en Mient Kooltuinweg. Vanwege de toekomstige stedenbouwkundige ontwikkelingen op het Vliegkamp en om de bereikbaarheid van de regio te verbeteren wordt de N206 verbreed en verdiept. Voor de provincie Zuid-Holland is er alles aan gelegen om de N206 een hoogwaardige groene uitstraling te geven, zodat de weg zorgvuldig is ingepast en het landschap op een prettige wijze gebruikt kan worden door omwonenden en passanten. Vormgeving maakt zo een integraal onderdeel uit van dit project. BoschSlabbers landschapsarchitecten is vanaf de aanbesteding intensief betrokken bij het project en bewaakt tijdens de uitvoering het te realiseren beeld van een doorlopend parklandschap. 

“We zijn als landschapsarchitecten al tijdens de tenderfase bij Boskalis aangehaakt om op strategisch niveau in het kernteam mee te denken over de landschappelijke inpassing”, begint Stijn Koole van BoschSlabbers. “Best wel uniek voor een dergelijk project is dat het esthetisch programma van eisen voor de N206 Tjalmaweg in rangorde boven de vraagspecificatie is gezet. Dat geeft maar aan dat de uitstraling van het hele project een ongelooflijk belangrijke doelstelling is voor de provincie Zuid-Holland. Tijdens het opstellen van het VO en DO vindt een hele interessante wisselwerking plaats tussen techniek, realisatie, fasering en vormgeving waar ruimtelijke kwaliteit onderdeel is van de integrale afwegingen. Dat leidt tot een esthetisch fraai eindresultaat dat ook nog eens functioneert. En dat zie je nu ook terug in de uitvoering en straks bij de ingebruikname van het nieuwe tracé en parkzone.”

VRIP en DRIP

BoschSlabbers is samen met ZJA begonnen met het vertalen van het Plan Vorming naar een Voorlopig Ruimtelijk Inpassingsplan (VRIP). “Het doel daarvan was om aan de hand van vormgevingsdocumenten, zoals VO-tekeningen, 2D- en 3D-impressies, de samenhang tussen alle verschillende eisen te visualiseren”, legt Koole uit. “In deze fase zijn ook de raakvlakken tussen de ontwerpdisciplines verkend en integraal opgelost. Dat heeft uiteindelijk geleid tot het Definitief Ruimtelijk Inpassingsplan (DRIP) waarin we de visie verder hebben uitgewerkt en het complete landschaps- én groenplan is gemaakt tot DO-niveau. Er wordt niet alleen een weg aangelegd, maar ook een parkzone die van hoge kwaliteit is met volwassen beplanting en veel biodiversiteit.” 

Hoge kwaliteit

Ook de weggebruiker wordt straks omgeven door veel groen. “De keuze voor een folieconstructie voor de verdiepte ligging in plaats van een ‘betonnen bak’ was in onze optiek een meesterzet”, stelt Koole. “Dankzij die folieconstructie kan er op een veel duurzamere manier een kwalitatief hoogwaardige groene wand worden gemaakt. Het geeft ruimte om de beplanting van onderaf via de unieke houten lamellenwand omhoog te laten groeien in plaats van enkel van bovenaf naar beneden. Het toepassen van een folie had overigens wel weer andere consequenties, zoals het verplaatsen van de tijdelijke N206 buiten de bak, maar ook dat is integraal opgelost. Door de technische- of faseringproblemen integraal mee te nemen in het inpassingsplan is een
optimaal ontwerp ontstaan met een veel hogere kwaliteit.”

Verbeelden van technieken

Een ander voordeel van de unieke samenstelling van het kernteam, is dat BoschSlabbers ook regelmatig is ingezet om aanleg technieken te visualiseren. “Het verbeelden van technieken helpt enorm om intern maar ook extern met omwonenden de dialoog aan te gaan en elkaar te enthousiasmeren”, weet Koole. “Zo hebben we bijvoorbeeld de manier waarop de verdiepte ligging in stappen wordt gerealiseerd, gevisualiseerd, maar anderzijds ook een eenvoudige handschets gemaakt waar landschap en techniek samenkomen in één ontwerp zodat dit makkelijk is uit te leggen.”

“De illustraties en uitwerkingen die we in de tender gemaakt hebben, zien we nu langzamerhand in het veld gemaakt worden. Dat geeft echt wel een kick en is niet vanzelfsprekend”, weet Koole. “Stick to the plan, is één van de credo’s in de tenderfase en geldt nog steeds. We zijn als het ware het ‘geweten’ van het projectteam, want als een van de weinige vanaf het prille begin betrokken en nog steeds actief in het kernteam. Die werkwijze wordt gewaardeerd en hopelijk wordt dit vaker toegepast op andere projecten.”